StuG III – szybki projekt na Offtopowy Piątek Dziś coś lżejszego, w klimacie offtopowego piątku – szybki projekt, który powstał trochę z ciekawości, a trochę dla relaksu po większych modelach i jako odpoczynek od "wrześniowych" klimatów. Model to StuG III Ausf. G od Italeri, w wersji Fast Assembly w skali 1/72. Zestaw bardzo prosty konstrukcyjnie, ale całkiem przyjemny w budowie. Celem nie było maksymalne odwzorowanie detali, tylko troszkę zabawy– lekkie ślady eksploatacji, kurz, przetarcia. Malowanie wykonane w piaskowym schemacie, typowym dla frontu wschodniego po 1943 roku Dunkelgelb. Jako kolor bazowy użyłem farby Tamiya XF-88, moim zdaniem najbardziej odzwierciedla ten kolor. Do weatheringu użyłem pigmentów, washa i kilku szybkich zabiegów za pomocą gąbki, aby namalować obicia na pancerzu :) To jeden z tych projektów, które robi się bez presji – po prostu dla przyjemności. Szybka robota, a efekt cieszy oko. Co dalej? Kolejny model pojawi się już za tydzień, a następne wp...

Dzisiaj coś, co od dawna chodziło mi po głowie – polski samochód pancerny Wz.34 w skali 1/35 od Mirage Hobby. Model dość wiekowy, miejscami archaiczny, ale ma w sobie ten niepodrabialny klimat.  To pojazd, który od razu przywołuje wrzesień 1939  Model i budowa Zestaw Mirage Hobby jak już wcześniej wspomniałem to konstrukcja wiekowa, jest to tzw.przepak modelu firmy AGA, ale wciąż daje radę. Nie jest to model dla początkujących – miejscami trzeba dopasować elementy na sucho, podszlifować i poprawić spasowanie niektórych elementów-zwłaszcza błotników. Malowanie i efekty Kamuflaż wykonałem aerografem, wzorując się na typowym polskim trójbarwnym schemacie – piaskowy, zieleń i ciemny brąz. Użyłem farb akrylowych (Hataka i Tamiya), aczkolwiek przy malowaniu hatakami troszkę się namęczyłem. Po wyschnięciu koloru bazowego dodałem: wash panelowy (Tamiya Panel Line Accent Black),delikatny filtr z farby olejnej dla plastyków delikatne obicia gąbką i suchym pędzlem, pigmenty zmieszane z b...

C2P w skali 1/72 od First to Fight to kolejny mój projekt z serii Wrzesień 1939. Na pierwszy rzut oka – mały, niepozorny pojazd artyleryjski, ale jak się człowiek zagłębi w detale, to nagle robi się z tego całkiem wdzięczny temat, bo pojazd można zaprezentować w wielu ciekawych konfiguracjach, ja niestety nie mam przeciwlotniczego Boforsa, więc prezentuje sam ciągnik. Malowanie w klasycznym polskim kamuflażu, wykonane niebieskimi Hatakami do polskiej pancerki, lekki kurz, trochę obić, ale bez przesady. Szyby – czyli zabawa w mikroskalowego szklarza Największym wyzwaniem były szyby. Zdecydowałem się zrobić je z cienkiego kawałka przezroczystego plastiku, przyciętego ręcznie. Proste? W teorii tak. W praktyce – każdy milimetr to walka o życie 😅 Ale efekt końcowy zdecydowanie wart był zachodu – wygląda to dużo lepiej niż zostawienie pustych ramek. Zrezygnowałem też z montażu dachu, ze względu na obecność wnętrza,w sumie dość ciekawie odwzorowanego. Jak zwykle przy zdjęciach... jakiś papro...

Recenzja: Taczanka piechoty wz.36 – F&A Miniatures (1/35) Trochę historii Taczanka – słowo, które kojarzy się od razu z kawalerią i dawnymi konfliktami. Jej geneza sięga wojny domowej w Rosji (1917–1922), gdzie stosowano konne wozy uzbrojone w ciężkie karabiny maszynowe. Za pomysłodawcę tej koncepcji uznaje się Nestora Machno, ukraińskiego rewolucjonistę (postać sama w sobie na tyle barwną, że warto o niej kiedyś zrobić osobny wpis). Siła taczanki tkwiła w prostocie – konie zapewniały mobilność, a karabin maszynowy siłę ognia. Dzięki temu można było wykonać błyskawiczne uderzenie i natychmiast się wycofać. W pewnym sensie pomysł przetrwał do dziś – współczesne „technicale”, czyli pickupy z działkami czy wyrzutniami, to nic innego jak XXI-wieczna wersja taczanki. Zamiast koni – silnik, zamiast Maxima – granatniki czy karabiny maszynowe. Polska armia również sięgnęła po tę koncepcję, wykorzystując doświadczenia wojny polsko-bolszewickiej. Na uzbrojenie trafiły m.in. taczanki wz.28 i ...